Wiadomości

2002-10

Konkurs SARP na koncepcję architektoniczną siedziby Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu

Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, którego zbiory obejmują eksponaty z dziedziny archeologii, etnografii i sztuki, od roku 1946 ma siedzibę w dawnym pałacu biskupów greckokatolickich w Przemyślu. Na mocy orzeczenia Komisji Majątkowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2000 roku budynek zostanie zwrócony poprzedniemu właścicielowi czyli Cerkwi greckokatolickiej do 4 kwietnia 2005 roku. Do tego czasu muzeum musi znaleźć nową lokalizację. Jej powstanie finansowane będzie ze środków samorządowych i Skarbu Państwa.

Władze województwa podkarpackiego ogłosiły konkurs na projekt architektoniczny budynku muzeum. Jego organizację powierzono Rzeszowskiemu oddziałowi Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP). Jednoetapowy otwarty konkurs na koncepcję architektoniczną budynku ogłoszono w lutym 2002 roku. Zwycięski projekt doczeka się realizacji. Przewidywanym miejscem lokalizacji muzeum jest Plac Berka Joselewicza; przed II Wojną Światową żydowski rynek, zniszczony później całkowicie przez nazistów.

16 czerwca 2002 roku jury ogłosiło werdykt. Spośród 104 projektów, które wzięły udział w konkursie, pierwsza nagroda trafiła do architektów z Krakowa: Marka Kozienia, Magdaleny Kozień-Kowalskiej i Katarzyny Kozień-Baczkowskiej (projekt nr 24). Ponadto jury przyznało drugą nagrodę, wyróżnienie oraz pięć drugich wyróżnień.

W swojej opinii jury napisało: "nagrodzony projekt przedstawił rozwiązanie, które jest ekonomicznie wykonalne i racjonalne. Budynek posiada wewnętrzną logikę i jest spójny w sensie funkcjonalnym i technologicznym; jego racjonalność wpływa zarówno na koszty budowy jak i utrzymania".

Według opinii przewodniczącego jury - Andrzeja Gałkowskiego większość rywalizujących projektów prezentowało wysoki i profesjonalny poziom, ale za wiele z nich interpretowało dokładne założenia i wytyczne konkursowe zbyt ogólnikowo.

Według członka jury - Jerzego Szczepanika-Dzikowskiego zostały popełnione przynajmniej dwa ważne błędy. Po pierwsze: założenia konkursowe nie opisywały charakteru zbiorów muzealnych, ani nie definiowały potrzeb wystaw muzealnych. Po drugie: wymagany stopień szczegółowości w rzutach i przekrojach był tak pracochłonny, że z konieczności uczestnicy konkursu skupili się bardziej na samym projektowaniu niż na koncepcji budynku. Szczepanik-Dzikowski twierdzi, że projekty ukazywały tendencje do podporządkowania formy i organizacji muzeum, jego położeniu; trzeb pamiętać, że muzeum jest miejscem przechowywania eksponatów; nie można zaniedbać roli światła przy organizacji i przygotowywaniu wystaw muzealnych.

Źródło: Architektura - Murator

Tłumaczenie z wersji angielskiej: Żyku

powrót...